Uit: 2001, USA
Regie: Ted Demme
Met: Johnny Depp, Pénelope Cruz, Ray Liotta, Paul Ruebens, Jordi Molla, Franka Potente
VW en ik nemen plaats voor de late voorstelling van The Contender in het pas verbouwde Camera/Studio complex. Na reclame en trailers slaan de hooggespannen verwachtingen om in afgrijzen en verbijstering. Bij aanvang blijkt er op het verkeerde formaat geprojecteerd te worden (scope in plaats van standaard) en als dat, na enkele pijnlijke minuten die eeuwig lijken te duren, wordt hersteld vertoont zich een nieuw euvel. Er is een alles overheersende achtergrondruis op de geluidsband aanwezig. Net alsof de Niagara watervallen het Utrechtse theater binnenstorten. Eén voor één verlaten de bezoekers het theater om teleurgesteld huiswaarts te keren. Maar VW en LePaulski hebben een plicht te vervullen en besluiten aan te sluiten bij die andere avondvoorstelling van Camera/Studio. U raadt het al, het betreft Blow.
Wat heeft dit met de film in kwestie te maken? Op het eerste gezicht weinig. Het zou een pleidooi kunnen zijn voor beter opleiden van personeel in plaats van geld investeren in de (ook na de renovatie) behoorlijk trieste Camera/Studio lobby. Maar eigenlijk wil ik hiermee aangeven dat het na zo’n voorgeschiedenis al bijna niet meer goed kan komen met een film. Dan kan Johnny Depp nog zo zijn best doen. Hij speelt hier George Jung, een cocaïnehandelaar die in de jaren ‘70 goed was voor 80% van alle cocaine die de Verenigde Staten binnenstroomde. Vanwege zijn goede contacten met Pablo Escobar (Colombia’s coke koning) en een dameskapper (!) in California is hij een tussenpersoon, die al snel een fortuin weet te verwerven. George Jung heeft een bijzonder karakter. Hij heeft geen enkele morele problemen met cocaine handel en zijn enige reden om zich met coke in te laten is omdat het uitstekend verdient en omdat hij zo goedkoop van zijn eigen waar kan snoepen. Het wordt duidelijk dat Depp niet de allerslimste is en klassieke fouten op het gebied van georganiseerde misdaad maakt. Al zijn partners, waarvan hij denkt dat het vrienden zijn, verraden hem. Hij verliest het respect van zijn ouders (vermakelijke rollen van Ray Liotta en Rachel Griffiths, die ik aanzag voor Juliette Lewis) en als ergste, hij verliest de liefde van zijn dochter. Feiten die Depp mag overdenken als hij, inmiddels oud geworden, op het terrein van de gevangenis een tuintje aanharkt. En dat mag ie nog doen tot 2012, zo wordt ons aan het einde schriftelijk medegedeeld. Het is een hele prestatie, maar na twee uur film laat het lot van George Jung me totaal koud.
De naam George Jung doet bij mij geen bel rinkelen. Toch moet hij één van de bekendste drug dealers van de VS zijn. Zo stichtte hij een groot cocaïne imperium in California gedurende de jaren zeventig. En legde hij het achterlijke Midwest van Amerika open als afzetgebied voor premium marihuana. Dit alles niet zonder de contacten met beruchte don, Pablo Escobar. De film volgt het leven van Jung van begin tot eind. In tegenstelling tot het drugrelaas ‘Traffic’ is hier een wat luchtiger benadering gekozen. Een benadering waarin de dealer protagonist en het bouwen van een drugnetwerk een kwestie van geluk en boerenverstand is. In dit geval is dat geen slechte keuze want Blow is een vermakelijke film waarin Johnny Depp een leuke karikatuur en alleen faalt om een geloofwaardige ‘oudere’ Jung neer te zetten. Dit ligt voornamelijk aan de sentimentele en moraliserende toon van het einde, dat echt een verplicht nummer is na alle voor en tegenspoed van het eerste deel van de film.
Een enkele commentator meldde dat ‘Blow’ een parabel is van het politieke leven van Clinton. Met behulp van het juiste netwerk naar de top en door de verkeerde vrouw net zo hard weer omlaag. Niet echt een boeiende vergelijking maar, eerlijk is eerlijk, veel meer valt er niet over te zeggen. Een leuke showcase voor Penelope Cruz-Cruise, vooral mooi en niet te beroerd om in trainingspak en peuk in de mondhoek in beeld te verschijnen. Leuker is eigenlijk het optreden van Paul Rubens alias PeeWee Herman die van Jungs zakenpartner een extravagante nicht maakt. Al met al aardige tijdverdrijf maar er zullen toch zeker interessantere films draaien op dit moment.
Filmfans,
Mijn intro, waarin ik beschrijf waarom we het hier over ‘Blow’ hebben en niet over ‘The Contender’, schrap ik zonder morren wanneer ik lees hoe LePaulski geen spaan heel laat van de pas verbouwde Camera/Studio bioscoop. Het enige dat ik kan toevoegen dat het genoemde personeel niet verlegen zat om deskundig filmadvies voor gestrande bioscoopbezoekers: “Blow is eigenlijk ook veel vetter dan The Contender”.
LePaulski wat zit er achter deur B…