For Your Eyes Only part LV


Amores Perros

“Love’s a Bitch” volgens de filmposter en daar zullen de hoofdpersonen in deze Mexicaanse film het wel mee eens zijn. In de twee uur die het duurt, lopen drie verschillende verhaallijnen losjes door elkaar zonder echt op elkaar in te grijpen. Het eerste deel is voor de jonge Octavio die zijn Rottweiler laat meedoen aan hondengevechten om zo geld te verdienen om er met de vrouw van zijn broer vandoor te kunnen. Hij steekt zich hiermee in een wespennest want de andere hondenbezitters (die regelmatig met een dode hond naar huis moeten) zijn, net als zijn broer, heetgebakerde mannetjes. Het tweede deel laat zien hoe het met een fotomodel bergafwaarts gaat nadat ze, ten gevolge van een auto-ongeluk (veroorzaakt door de jongen uit deel één), haar benen niet meer kan gebruiken. Tenslotte zien we hoe een oude, als zwerver levende hitman in contact probeert te treden met zijn dochter, die al haar hele leven denkt dat haar vader dood is.


Dit zijn drie verhalen die allen een aparte film waardig zijn en in zekere zin heeft die opdeling ook plaatsgevonden. Op een knappe manier heeft regisseur Alejandro Inarritu de drie verhalen een eigen stijl meegegeven. Het eerste verhaal is snel, een beetje claustrofobisch gefilmd boven op de huid van de karakters in kleine, armoedige huisjes met brute hondengevechten en flitsende achtervolgingen. In deel twee zien we wat rijkere Mexicanen. Er is meer rust in hun leven, ze hebben grotere huizen maar hun ellende speelt zich onderhuids af. Goed opgebouwde spanning zorgt ervoor dat het schoothondje, dat onder de kruipruimte opgesloten zit, benauwender werkt dan de gewelddadige hondengevechten. En het derde stuk gaat over een eenling die te laat beseft hoe eenzaam hij is geworden.


Het is een knappe, bittere collage. Het verweven van meerdere verschillende lijnen is in de artfilm al een aantal jaar in vogue dus dat maakt het niet zo bijzonder. Dat deze film uit een klein filmland als Mexico komt, geeft wel extra elan. Toch is het niet helemaal mijn film want een echte fan van het schetsmatige karakter van korte verhalen zal ik nooit worden. Al moet gezegd dat de film zeker voldoende verdieping bereikt. Wanneer je niet vies bent van het Spaanse taaltje, dierenleed kan verdragen en je afvraagt of ze alleen in Amerika actie kunnen filmen, moet je dit niet overslaan. Inarittu maakt in ieder geval nieuwsgierig naar wat hij na dit debuut nog allemaal gaat laten zien.

VW geeft ***


gezien, 31-05-01:

beminde gelovigen,

onze zomerstop is alweer gearriveerd. Niet zonder kleerscheuren. De site is al tijden niet meer geupdate (de webmaster houdt het op sluimerende RSI-klachten), wekelijks zijn de mailings haast niet meer te noemen en ze behandelen dan ook nog eens slechte films die al maanden draaien. Als klap op de vuurpijl zit de helft van het dynamisch duo zit op Corsica zonder dattie zijn laatste stukje af heeft! Vandaar dat deze week maar één recensie is opgenomen. Voordat LePaulski de trein instoof richting Schiphol wist hij me nog te melden dat zijn stukje nog wel op de site zal komen want het was "een erg goede film". Goed nieuws voor de fans dus, zal ik maar zeggen. Na de zomer zijn we echter gewoon weer terug!

Home