For Your Eyes Only part XXXIX

Enter the mind of a killer


The Cell

Uit: 2000, USA
Regie: Tarsem Singh
Met: Jennifer Lopez, Vince Vaughn, Vincent D'Onofrio, Marianne Jean-Baptiste, Jake Weber, Dylan Baker, Patrick Bauchau, James Gammon, Pruitt Taylor Vince, Jake Thomas



LePaulski

Enter the mind of a killer, zo wil de hype ons doen geloven. In The Cell komen twee verhaallijnen bijelkaar. Er is het verhaal van een verknipte serial killer (Vincent D'Onofrio) die we slachtoffers zien maken maken. We worden geconfronteerd met zijn modus operandi en zijn sexuele voorkeuren. Het andere verhaal laat ons kennismaken met Jennifer Lopez die dankzij een ingenieus apperaat in de (droom)wereld van schizofrene patienten die in coma zijn geraakt kan infiltreren. Als de serial killer in zo'n coma vervalt is het duidelijk wat Jennie te doen staat om het laatste (wellicht nog levende) slachtoffer van de moordenaar te kunnen opsporen.


In the Cell wordt er niet zo heel veel verkeerd gedaan. De debuterende regisseur Tarsem Singh (van de videoclip Losing My Religion) heeft een markante, originele visuele stijl die vooral in de 'mind' scenes goed tot uitdrukking komt. Hij gaat gedurfd om met het tonen van de sexuele voorkeuren van de killer. Deze beelden hebben terecht nogal wat stof doen opwaaien, maar hadden misschien nog harder kunnen aankomen als er wat extreme hulpstukken uit het decor waren verwijderd. De sfeervolle muziek van oudgediende Howard Shore (Se7en, Silence of the Lambs) draagt bij tot een goed spanningsniveau. Toch is er iets dat steekt en dat is de bovenaan genoemde belofte. Om de mind van een serial killer te kunnen begrijpen is er wel iets meer nodig dan de simplistische psychologie die hier van de koude grond wordt gepresenteerd. Om de geest van een seriemoordenaar echt te betreden biedt een film als Henry: Portrait of a Serial Killer (1990) oneindig veel meer, zonder daarvoor fancy hi-tech apperatuur nodig te hebben.


LePaulski geeft **½



VW

Soms vraag je je wel eens af wat er in andermans gedachten afspeelt. Zou iemand anders bijvoorbeeld kleuren heel anders waarnemen? Als ik door iemand anders ogen zou kunnen kijken, ziet in zijn bewustzijn een blauwe lucht er dan opeens paars uit? Je weet het niet. The Cell wil hier wel een gooi naar doen. Met nieuw geavanceerde apparatuur is een groepje wetenschappers er in geslaagd een apparaat te bouwen maarmee men kan doordringen tot het onderbewuste van anderen. Kinderpsychologe Jennifer Lopez voert de eerste proeven uit door in de gedachten van een comateus jongetje binnen te dringen en contact met hem te maken.
Tegelijkertijd volgen we de verrichtingen van Vincent d'Onofrio die behoorlijk gestoord overkomt als seriemoordenaar van jonge vrouwen. Hij verdrinkt de vrouwen in een cel om ze vervolgens met bleekmiddel te bewerken. Vervolgens brengt hij zich, met behulp van een SM-machine (die menig Hellraiser scène doet verbleken), in dusdanige positie brengt dat hij een bevredigende hand aan zichzelf kan leggen. Het is meteen duidelijk, een moeilijke jeugd gehad. Wanneer hij gepakt wordt, is er nog altijd één vrouw vermist. We weten dat ze ergens in een cel zit te wachten op de verdrinkingsdood. Maar niet waar want de psychopaat is ondertussen in een coma geraakt. Werk aan de winkel dus voor LaLopez.


Mooi zijn, is al een zegening op zich. Het is dan ongepast om daarnaast over andere talenten te beschikken. Voor ons, fysiek minder bedeelde stervelingen, is dit zo klaar als een klontje. Daarom schieten we iemand, die zijn/haar kont kan laten verzekeren voor 330 miljoen dollar -of zijn dat slechts geruchten- en ook nog als actrice serieus genomen wil worden, het liefst bij voorbaat af. The Cell maakt ook zeker gebruik van de schoonheid van Lopez. Al komt haar welgevormde achterwerk slechts heel sporadisch in beeld. Maar The Cell gaat toch vooral over de schoonheid van gedachten, dromen en fantasieën. Als het aankomt op het verbeelden van een psychopathisch brein tovert regisseur Singh samen met zijn cameraman werkelijk fantastisch mooie decors uit zijn hoed. De film lijkt mij verre van relevant bij de voortdurende zoektocht naar de werking van onze hersenen. Maar biedt wel een kijkje in het visuele vermogen van de grijze cellen van Singh. Op de achtergrond biedt het verhaal van de speurtocht naar het laatste slachtoffer genoeg vertier om niet verveeld te raken onder al die beeldenpracht.


VW geeft **½



jouw mening



Gezien: 23-11-2000

burgers en buitenlui,

geduld is een schone zaak. Of iets dergelijks is de boodschap die LePaulski vandaag aan zijn mailtje naar mij meegeeft. Heel terecht want het bevat ook zijn recensie van The Cell waar wij 23 november heen zijn geweest. Ik kan me dan ook weinig van de gedenkwaardige avond herinneren. Behalve dat we een kwartier na aanvang van The Cell nog in 't Hoogt stonden om een kaartje te kopen voor Les Amants Criminel. Toen bleek dat deze niet toonbaar was moesten we nog de halve binnenstad doorsteken om bij Catherijne een kaartje voor The Cell te bemachtigen. Vreemd genoeg zaten we nog voor dat de film begon op onze plek. Waar die commercials, dia-reclames, trailers en collectes al niet goed voor zijn. Ik snap ook niet dat LePaulski daar altijd zo op loopt te kankeren.

vrouwen en kinderen eerst...



Home