Uit: 1999, USA
Regie: Tim Burton (Planet of the Apes, Big Fish, Sweeney Todd)
Met: Johnny Depp, Christina Ricci, Miranda Richardson, Michael Gambon, Casper van Dien, Christopher Lee, Christopher Walken
Soms heb je van die avonden. Overstroomd door een golf van vermoeidheid moet je vechten tegen de slaap. Eigenlijk weet je al voor je plaatsneemt in de luxe bioscoopfauteuil dat je straks het liefst even de ogen sluit. Even maar. Geef me even een minuutje ofzo, daarna gaat het wel weer. Zo werd de eerste helft van Sleepy Hollow voor u normaal zo wakkere scribent een hachelijke onderneming. Aan de film heeft het niet gelegen, want je krijgt een fantastisch spektakel voorgeschoteld. Een feest voor ogen en oren.
Aan het einde van de 18e eeuw wordt onze anti-held Ichabod Crane naar een klein dorpje in de buurt van New York gestuurd om daar een aantal mysterieuze moorden op te lossen. Het zijn geen gewone moorden (voorzover die bestaan), want ze worden uitgevoerd door een hoofdloze moordenaar op een paard. Gewapend met een fors zwaard maakt hij zijn slachtoffers een kopje kleiner ( de tagline voor Sleepy Hollow moet je heel letterlijk nemen: 'Heads will roll'). De vraag wordt: Wie stuurt de hoofdeloze ruiter aan? Ichabod raakt verwikkeld in een strijd tussen ratio en het bovennatuurlijke, maar weet met het overwinnen van een jeugdtrauma de moorden op te lossen op een Hercule Poirot achtige wijze. Je kent het wel, alle verdachten hebben zo hun eigen motieven voor de moorden die op het laatst worden blootgelegd. Zelf vind ik dit het iets minder geslaagde gedeelte. Als geheel is dit een bijzonder fijne film. Je moet niet kleinzerig zijn over een onthoofding of twee, maar dan heb je een fantastische avond. Prachtige Gothic sfeer met veel mist en bossen. Bijrollen van cultacteurs als Christopher Walken en Christopher Lee. En een volkomen terechte oscar voor art direction.
Op het randje van de eeuwwisseling (1799 welteverstaan) worden er een aantal raadselachtige moorden gepleegd in een dorpje twee dagreizen ten noorden van New York. Het dorpje heet Sleepy Hollow en wordt bewoond door de nazaten van Nederlandse Immigranten. De eigengereide New Yorkse inspecteur Ichabod Crane (Johnny Depp) wordt er door zijn baas op af gestuurd. Natuurlijk gelooft Ichabod niet in de mythe van de Ruiter zonder Hoofd die, volgens de dorpsbewoners, verantwoordelijk voor de moorden zou zijn.
Houdt deze opzet even losjes in gedachten en voeg daarbij de naam Tim Burton en tel uit je winst. Burton is een lieverdje van het alternatieve filmpubliek die verder moeilijk in een hokje te stoppen is. Zijn handelsmerken zijn zijn voorliefde voor sprookjesachtige vertellingen en zijn creatieve gebruik van sets en speciale effecten. Net als de animatie film The Nightmare before Christmas, Edward Scissorhands en het onvolprezen Batman heeft Sleepy Hollow weer die mengeling van sprookjes en horror waar Burton patent op lijkt te hebben.
Maar zet je dit keer schrap want Burton haalt nu werkelijk alles uit de kast. Al bij de openingtitels, waarin we geïntroduceerd worden aan het dorpje Sleepy Hollow, blijkt al dat Burton adembenemende settings heeft gemaakt van het dorpje en de bossen daar omheen. Dit alles gedresseerd met een allesverzwelgende soundtrack en het altijd stoïcijns, lichtverbaasde hoofd van Depp. Alle ingrediënten voor een avondje gotische horror van de bovenste plank.
Het whodunnit verhaaltje dat als motor dient voor het speciale effecten- en actie-feest is niet zo heel boeiend. Net als de karakteruitwerkingen zoals de vraag waarom Crane nou zo'n afkeer heeft van martelpraktijken. Dit laten we dan ook lekker terzijde want daar is het allemaal niet om te doen. Burton laat de Ruiter zonder Hoofd met speels gemak tot leven komen. In eerste instantie nog met hoofd (een weergaloos van-de-pot-gerukte Christopher Walken) maar vooral zonder. De actiescènes waarin The Hes (zo wordt hij door de dorpelingen genoemd) zijn slachtoffers achtervolgd en zonder pardon afslacht, zijn fenomenaal. Dit levert scènes op minstens zo spectaculair als met de onverwoestbare robot-dinges T2000 in Terminator 2.
Het briljante (met oscar bekroonde) artwork en het betere 'hack 'n' slash' werk van de Ruiter zonder Hoofd maken het een lust voor het oog. Toch mist deze film een beetje de verhalende kracht zoals bijvoorbeeld Excalibur van John Boorman (ongeveer dezelfde categorie films) dat wel heeft. Maar acteurs als Christopher Lee, Depp, Walken en Christina Ricci maken van de wat vage samenzweringen in Sleepy Hollow een broeiend sprookje.
[Tip van de dag: dit is weer
een ongenadig lange mailing,
trek je dit slecht lezend op
je scherm? Print het dan
eens uit!]
Afreizend naar het 16e
Weekend of Terror zagen
VW en LePaulski dat naast
de ArenA een Pathe
megaplex gerezen was. 16
zalen naar verluidt. In
Utrecht zitten we nog met 6 verschillende bioscopen met allemaal hun eigen mankementen (te
luidruchtige klanten, te kleine doeken etc.) of moet ik zeggen hun eigen sfeertje?
Want iedere VW-LePaulski avond is weer anders en dat kun je vaarwel zeggen wanneer alle
films verplaatst worden naar een Pathe-afwerkplaats ergens op het industrieterrein. En om
jullie een beeld te geven in wat voor sfeertjes wij onze filmavonden nu nog doorbrengen volgt
hier een korte schets van de lokaties.
NB bij overweldigende reacties kan deze 'how, where and why...to the movies in Utrecht' nog
uitgebreid worden in de toekomst. NB2 de film van vanavond werd in Camera bekeken en niet
op het WoT
'T Hoogt: In dit gezellige filmhuis (met een zaal of 3) nipt de Utrechtse gay en culturele scene
's middags en 's avonds graag aan een Koninckje in het goeddraaiende café. Dit is een favoriete
afspreekplek van VW-LP.
Springhaver: Dit filmhuis van cineast Jos Stelling heeft 2 zalen en ook een zeer goeddraaiend
cafe waar veel niet-filmgangers komen. Staat bij VW-LP niet echt goed aangeschreven dankzij
de beroerde roulatie van de films (La Vita e Bella ging er vorige week haar 71e week in!).
Rembrandt: Een beetje kansloos theater van 3 zalen aan het begin van de oude gracht. Alle
fantasieloze kaskrakers vinden hun weg hier naar toe en trekken de massa die nog altijd een
keer The Sixth Sense moet zien. Volle bak dus op donderdag en in het weekend.
Camera/Studio: Midden in de stad aan de oude gracht. Deze 2 zalen programmeren ook veel
blockbusters maar trekken wat dat betreft immer aan het lange eind, er draaien goede films als:
The Fight Club, Sleepy Hollow en Magnolia.
City/Movies: Sinds Movies in tweëen is gehakt, zijn er 3 zalen. Zit een beetje tussen filmhuis
en bioscoop in. Het ligt een beetje buiten het centrum aan de Voorstraat. Weinig gezellig,
kijken en wegwezen dus.
Catharijne: Last but not least, gelegen in het immer met gezellig neon verlichte gelijknamige
winkelcentrum. Met 4 heuse zalen en een commerciële programmering waarvan zelfs de meest
doorgewinterde Sjon vet van zijn scooter stuitert, de onbetwiste MovieDome van Utrecht.
VW-LP zijn hier graag geziene gasten. Niet alleen is het de enige bios waar zij zwaar boven de
gemiddelde leeftijd uit toornen. Ook zorgen die heerlijke onrust, leren jasjes en het onaflatende
GSM-verkeer voor een heel eigen sfeer die de programmering alleen ten goede komt.
'T Neutje: Geen doeken maar gelegen aan 't Neude is dit de spot waar VW-LP graag nakaarten
over wat er die avond is gezien. In dit volkse no-nonsense café worden film-reputaties
gemaakt en gebroken.
And now for something completely different.. LePaulski