For Your Eyes Only LEZERS TOP 2017

Beste filmliefhebber,

Jullie oordeel is geveld.

Dank voor jullie mooie bijdragen. Het levert een brede steun op voor het winnaarsduo en een afgewogen lijst met filmtips om snel in te halen.

In 2010 verwees ik al eens naar de krankzinnige, hilarische en diepgravende videorecensies van Mr Plinkett. Destijds deed hij meer dan een uur per deel over het volledig fileren van de jaren negentig prequels van Star Wars. Hij doet dat met onderkoelde, zieke humor en vlijmscherpe analyses in gewone mensentaal. Zo begrijpt iedereen waarom die films zulke cynische, geldzuchtige prullen zijn. Achter het karakter van deze zogenaamd oude, kranky, psychotische en morsige internetvlogger zit het analytische liefdeswerk van Mike Stoklasa.

Nu draait deel VIII van de Star Wars reeks, The Last Jedi, in de bios. Na het redelijk geslaagde deel VII, The Force Awakens, is dit een bittere pil van gemakzuchtig filmmaken. Het had ons niet mogen verbazen. Je kan het zo bijschrijven op je shitlist van 2018. Gelukkig vinden we weer troost bij Mr Plinkett. De nieuwe serie knipt en scheert hij als vanouds, beginnend bij het nog redelijk geslaagde The Force Awakens. En passant werpt hij zijn zure blik op de nieuwe 'Universe' franchises van de grote studio's. Met een uur en vijfenveertig minuten is het een hele zit. Maar de offbeat humor, het snijdend commentaar en de monotone stem maken het een hypnotiserende ervaring.

Het lijkt makkelijk afgeven op platte spektakelfilms, maar de inzichten van Plinkett vergroten het kritisch vermogen van de gemiddelde filmliefhebber. Of zoals hij het zelf zegt "You might not have noticed it, but your brain did". Bekijk ook zijn analyses van Indiana Jones and The Kingdom of the Crystal Skull ("Indiana Jones needs to murder moar people") en de nieuwe Ghostbusters en je doorziet waarom je het zulke waardeloze films vond en wat de originelen zo goed maakt.

En natuurlijk bezoeken we ook dit jaar het nieuwe werk van Peter Stults. Zijn immer uitdijende WhatIf-verse is de enige universe dat mijn fantasie prikkelt. In deel 8: Buster Keaton's Mad Max Fury Road…Waaat!? Te gek. In deel 9: Mark Hamill als Baby Driver en Ursula Andress als Atomic Blonde.

Beek te S.

Top
1. Manchester by the Sea

Prachtige film

Bijna net zo goed als Manchester by the Sea

Hoe 'living the simple life' heel bevredigend kan zijn

Over het ontstaan van McDonald's (met Michael Keaton in de hoofdrol). Meer dan geslaagd.

Vlotte actiefilm met een lekkere soundtrack. Overigens waarschijnlijk een van de laatste films met de inmiddels afgeserveerde Kevin Spacey.

Tom Cruise is op dreef in dit bijzondere verhaal over Barry Seal.

Een nieuwe King Kong film: Orginele insteek en een spectaculair gevecht tussen Kong en Godzilla.

Zwaarmoedige film. Bevat naast enkele indrukwekkende, ook een aantal te lange scenes wat de film soms wat saai maakt.

Verfilming van Agatha Christies boek. Een cast met vele Hollywoodsterren, maar Kenneth Branagh (tevens regisseur) is het stralende middelpunt als detective Hercule Poirot. Wel een manco voor een 'whodunnit': de film wil maar niet spannend worden.

Feelgood movie met Owen Wilson en Julia Roberts. Helaas uiteindelijk te zoetsappig.

Slappe comedy met Goldie Hawn en Amy Schumer. Wel benieuwd hoe de talentvolle Schumer het gaat doen in haar volgende comedy ('I feel pretty').

Klaas te U.

Flop
1. Alien Covenant

Ik heb alleen alien covenant gezien en dat was helaas verschrikkelijk slecht. Ik geef hem een 3. Slecht verhaal, matig acteerwerk, slechte casting, slecht gefilmd want niet spannend. Bah, waste of time.

Maaike te A.

Top
1. American Honey

Rauw, puur, echt.

Opnieuw weer zulke mooie plaatjes.

Die uit 2016 welteverstaan, niet die uit 1915. Maar pas in 2017 te zien.

Leukste film van het jaar voor kids.

Wat een tegenvaller na Black Swan.

Misschien leuk voor jongetjes, maar superheldinnenfilms zijn, net als superheldenfilms, kennelijk niet mijn ding.

Ik werd er vooral verdrietig van. Misschien hoort 'ie dan toch in de toplijst, maar om een andere reden?

Lang niet zo spannend als ik had verwacht, jammer!

Zzzzz.

Henk te E.

Top
1. The Disaster Artist

Ongelooflijk maar waar gebeurd verhaal. Eén van de beste films van 2017 over één van de slechtste films ooit gemaakt. Gewoon de best bestede anderhalf uur filmkijken van het afgelopen jaar.

Onthutsende zoektocht van 2 priesters naar een gevallen held in het mooie maar onverbiddelijke Japan. De film sluimert nog steeds na.

Horror, maar niet zoals je het gewend bent. Ik tip Danial Kaluyaa als een toekomstige grote naam in de filmwereld.

Ook in het post-Ghibli tijdperk wordt er interessante Japanse anime gemaakt, getuige deze innemende film.

Aangrijpende film over een verschrikkelijk verlies en de schuldgevoelens die nooit helemaal weggaan.

Beetje chauvinisme, maar deze beklemmende western/thriller/horror komt op eigen kracht in de lijst van beste films.

Vaart, actie, een geweldige soundtrack en dat ondefinieerbare ingrediënt waardoor een standaard actiefilm verfrissend en opwindend aandoet.

Eens in de zoveel tijd lukt het een film over klein alledaags leven te blijven boeien tot het einde. Dit keer over een buschauffeur met een vaste routine en een schrift vol gedichten over zijn observaties in een dorp in New Jersey.

Christopher Nolan maakt de spanning van het verstrikte Engelse expeditieleger voelbaar.

Weer een gevoelig, subtiel geacteerd familiedrama van Kore’eda, maar de rek raakt nu wel een beetje uit dit genre. Als hij zo doorgaat is dit waarschijnlijk zijn laatste top 10 notering.

Enorm teleurgesteld in het vervolg op het briljante Trainspotting uit de Jaren 90. Deze sequel had nooit gemaakt mogen worden.

Ergerlijk staaltje whitewashing van Japans WW2 verleden.

Volgens de regels hoort deze film niet thuis in de lijst, want ik heb de film niet uitgezeten. Kill the director.

Matthijs te A.

Top
1. American Honey
2. Your Name
3. The Square
4. mother!
5. L'amant Double
6. City of Ghosts
7. Wind River
8. The Big Sick
9. Raw
10. Manchester by the Sea

Tom te A.

68 films in 2017, beetje mager voor mijn doen maar goed.
Mijn 5 sterren van 2017 in volgorde van bekijken:

Mijns inziens overschatte films (2 sterren):

Weggelopen bij:

Pekko te A.

Mag ik een trailer nomineren? De trailer van Manifesto was beter dan de film zelf. Voor mij was het de hoogtepunt van het jaar.

Bollers te A.

Top
• Moonlight    (Barry Jenkins)

Een prachtige en tevens de meest menselijke film die ik dit jaar zag.

Een kijkje vanuit de eerste persoon op de gebeurtenissen in Duinkerken in WOII. Ik ben wel vaker onder de indruk van Nolan (Batman trilogie), en ook hier was het weer raak. Als ik eraan terugdenk dan komt ook de muziek die als een stopwatch het gevaar aankondigt weer terug. En in de hele film zie je geen Duitser. Knap gedaan.

Martin Koolhoven heeft een brute film afgeleverd die met de hele MeToo! beweging in 2017 relevant zal blijven.

Een heerlijke dollemansrit en zo’n beetje het laatste wapenfeit van Kevin Spacey.

Vermakelijk vervolg waarin Harrison Ford een stuk geloofwaardiger uit de bocht komt dan in Star Wars: The Force Awakens.

Marlous te A.

Top
• Dancer

Een kijk in het leven van een complex talent, die eigenhandig een online hit van ballet wist te maken. Met de sublieme videoclip 'Take Me To Church', waarvan ik niet eerder wist dat dat een hommage aan en het sluitstuk van zijn toenmalige danscarrière was...

mooie docufilm waarbij Disney ineens niet meer alleen mierzoete animatiefabriek is, maar de enige wereld van waaruit een autistische jongen de werkelijkheid om zich heen een beetje begrijpt. Mag hopen dat Disney er geen animatiefilm van gaat maken...

Leuk en fijn oogjuweeltje waarbij je onverwacht nog moet blijven opletten ook.

Gaaf idee van bizar grote fotoafdrukken die, na spontaan ter plekke gemaakt te zijn, uit een busje rollen en op panden worden achtergelaten, maar de interactie tussen de grande dame en de zonnebril vlot maar traagjes en ik weet niet zo goed waar het toe moet leiden.

Indrukwekkend en schrijnend. Maar niet relaxt "filmpje kijken" door het langzaam sterven dat in beeld wordt gebracht.

Eveline te L.

Dankzij de prachtige bioscopen in Leiden, Pathé thuis en een soort sabbatical weer eens veel films gezien in 2017 (35 stuks).

Beklemmend en aandoenlijke ontwikkeling van een relatie tussen twee zonderlinge figuren

Ocean's eleven in de white trash world, goed doordacht, goed uitgevoerd

In Spanje gezien, VO met Spaanse ondertiteling. Wist vooraf niet dat dat voor een derde van de film Indiaas gesproken betekende. Ondanks dat ruim twee uur gegrepen.

Horror? Thriller? Beetje gek, maar goede boodschap en ontknoping

Jessica Chastain kan weinig fout doen bij mij, maar het verhaal biologeerde me ook.

Uit vakmatige interesse naartoe gegaan, maar genoten van een geweldige Michael Keaton

Bijzondere rol van Emma Stone, goed in beeld gebracht gevecht tegen de ongelijkheid van vrouwen

Mooie eenakter in zwart wit

Verrassende samenwerking tussen FBI meisje en jager

Er zijn betere verhalen van de Coen-brothers, maar nr 10 verdient deze film wel

Mijn flop 3 bevat 3 sequels/remakes:

Absolute dieptepunt van het jaar:

Guus te A.

2017 liet zien dat met 2016 de bodem nog lang niet in zicht was. Te weinig films, te weinig liefde, te veel angst en frustratie, en het afscheid van het Nieuwe Filmmuseum. Holadiejee. De bioscoop leek het afgelopen jaar vooral een onmogelijke, onbereikbare mirage, ik heb dus niet echt een idee hoe ik onderstaande films uiteindelijk heb weten te kijken. O ja, Goodfellas op 35mm in Eye, filmervaring van het jaar.

Leven, wat betekent het? Is een mens de som van persoonlijke geschiedenissen? Wat is een ervaring? Hoe kan cinema vangen, vatten, ingrijpen, aangrijpen? Moonlight had het allemaal.

Jenkins & Jenkins op 1 & 2, geen familie. Twee keer in de bioscoop gezien en twee keer enorm onder de indruk. Een inlossing, eindelijk, in het superheldengenre. Topregie, toegewijde cast, the grandest of entertainments.

Arnold is een van de grote contemporaine regisseurs en het indringende, uiterst muzikale American Honey is een fonkelende exponent van haar oeuvre. Vele complexe registers verraderlijk moeiteloos verbeeld. Prachtfilm.

Wat heb ik het afgelopen jaar verschrikkelijk vaak aan deze film moeten denken. Griezelig en pijnlijk (en geestig!).

"That's beard oil!" Soms mijmert een mens wel eens: wordt het niet weer eens tijd voor een schietfilm, met gekke personages, rare verwikkelingen en een duivels gevoel voor humor? En dan opeens verschijnt Wheatley's nieuwste en het is alsof de regisseur in je kop heeft gekeken. Dikke, dikke pret.

Jim Carrey is een groot acteur en dan heb ik het niet over z'n shenanigans als Andy Kaufman tijdens de opnamen van Man on the Moon (1999), maar over het lange interview in deze docu. Waanzin, ambitie, en niemand wordt ooit gelukkig, here endeth the lesson.

Geen goeie film per sé, maar Baldwin is zo'n indrukwekkende, ontroerende figuur en het sociale bestaan in de USA zo frustrerend, dat deze docu opeens een gebeurtenis werd.

Reeves wordt wat ouder en trager, maar Ik heb mij grondig vermaakt met deze tweede John Wick (veel meer schoten, bloedstralen messengeluiden).

Deze top 10 lopen we uit in melancholie. Dit Franse zootje is een echte draak, toch zat ik meerdere keren met tranen in m'n ogen. Een ondertoon van afscheid.

Een Boyle in m'n top, what happened? Eerste deel deed me bar weinig, maar nu bleek er een grote en welkome melancholie in de franchise geslopen.

(Waarom is dit rijtje aaaltijd zo gedachteloos en vlot te maken?)

Hell no, it doesn't.

Hellfire!

What the hell, Tom?

Go to hell, Broomfield!

This series went to hell (I blame you, F. Gary Gray!).

Krispijn te B. in D.

Top
1. Terminator 2, Judgment Day 3D    (2017/1991, James Cameron 8 ☆)

Dankzij de digitale trukendoos werd dit meesterwerk opnieuw uitgebracht in 3D. Inhoudelijk is genoeg gezegd en bekend over de film, dus daar wijd ik me nu niet aan. Een van m’n allereerste DVD’s en nu voor het eerst op doek, eerste 3D ervaring en de ontdekking van de allerbeste ‘bioscoop’ van Berlijn: B-Ware Ladenkino. Mocht je de stad bezoeken, vergeet dan de Rijksdag, de Poort van Brandenburg, Berghain en wat al niet meer. Ga naar B-Ware Ladenkino!

Jarenlange strijd verpakt in prachtige fotografie en mooie score (en m’n eerste De Filmhallen ervaring, als toerist in Amsterdam). Wel eerlijk erbij: er is verdomd weinig blijven hangen van deze film..

Geen idee wat de aanleiding was om deze film opnieuw (opnieuw?) te laten draaien, maar elke gelegenheid om een Phoenix-flick te zien in de OmU versie, is er een. River stopte met stromen op het moment dat Sluizer 80% had geschoten en eigenlijk zou de film door de shredder gaan, ware het niet dat Sluizer de sleutels van de kluis in handen kreeg, hem onder z’n armen mee naar huis nam en tijdens z’n eigen sterfbed besloot de film alsnog uit te brengen. De missende 20% werd opgevangen met stills en George in de voice-over. Gezien en gehoord in City Kino Wedding.

Ter gelegenheid van de inauguratie van de 45e president van de VS leek me deze film ter ontspanning wel een idee. Grappige film, die de tijd redelijk heeft overleefd. Denk maar aan het Hawaii vals alarm... Thuis op de bank, met enige weemoed naar de VHS koffer-speler die je vroeger huurde bij de videotheek. En naar de vorige president.

Biopic. Ook niet erg blijven hangen. Komt wellicht door een aantal biertjes na afloop in het café naast Hackesche Höfe Kino.

Weinig succesvolle (als in waardige) sprong van TV serie naar filmdoek. Af en toe de scherpe meligheid, meestal een mentale afdwaling naar de fast forward knop die, thuis op de bank, onder handbereik lag. Toch de verleiding weerstaan.

Geval trailer (8*) was beter dan de film. Upper-class politica in Groot-Brittanie viert verkiezingsfeestje met beste vrienden en om onduidelijke redenen, afgezien van broodnodige legitimatie voor een korrelige zwart-wit film, een antagonist die het allemaal even niet meer trekt. Wederom Hackesche Höfe Kino, dus troostbiertjes onder handbereik.

De knakenflick van 2017. Re-release naar aanleiding van Blade Runner 2049, die ik na het origineel van plan was te kijken. Misschien dat de afgrijselijke ervaring van het kijken van de 1982 versie over 35 jaar is weggesleten en ik alsnog naar de remake ga. Kan iemand me tegen die tijd waarschuwen? Lichtpuntje: Eiszeit Kino.

Toch nog een top-8 eruit kunnen persen. En had ik al gezegd dat je zeker naar B-Ware Ladenkino moet gaan?!

Harley te U.

Top
1. Moonlight

klein, met gevoel, gewoon erg goed.

low budget stuntman: heerlijke flauwekul, gezien met het juiste publiek.

ze hebben het dan wel altijd over de Japanners, maar die Koreanen zijn ook geen lieverdjes.

onderkoeld, bij mij klopte de film wel, bij mijn buurman wat minder.

je voelt de wanhoop.

goed tempo, goede muziek, met plezier gemaakt.

wreed goed, een rauwer randje had een hogere plek opgeleverd.

scheermesjes in de aanslag..

en weer iemand van het voetstuk gevallen. Heeft mij geen moment geamuseerd.

voer het dan gewoon op als een toneelstuk, vreselijke overacting.

er bleef weinig over van het boek.

Barbara te A.

Ik heb eigenlijk geen stomme films gezien. Alleen maar mooie. Zie hier onder!

Hoe groei je op shit omgeving? Prachtig in beeld gebracht.

Onverwacht naar deze film gegaan en mooi in beeld gebracht hoe de establishment een façade beleeft. Zeker de hoofdacteur. Wanneer grijpt iemand in. Mooi in beeld gebracht

Erg mooie film. Zo triest hoe een groot ongeluk en drama speelt. Tranen trekker

Het simpele leven mooi in beeld gebracht. Relatie hebben en bus chauffeur. Veel details in beeld.

De tranen stroomde bij deze film. Hoe je doorzet? Hoe schaamte van invloed is. Ook in jaren 50. Mooi acteerwerk.

Als jfk fan moest ik hier naar toe. Het is vanuit andere invalshoek in beeld gebracht.

Lekker zitten en zoveel jaar later verder gaan. grappig vervolg.

Als sport en tennis liefhebber moest ik hier naar toe. Nooit geweten dat Billy Jean King zo belangrijk is geweest voor vrouwen tennis

Bizarre film en effe inkomen. Geen gezelligheid. Wel bijzonder.

power to the women! Hoe een man zijn weg probeert te wurmen en de vrouwen hun kracht weer vinden.

In deze tijd is het fijn dat er film zijn die laten zien hoe het was. En het zo fijn is dat er patronen door broken kunnen worden.

Wat een tempo film over drugsdealer.