Beste lezer,
2005 is ons ontvallen en dus is het weer tijd om ons obituarium op te stellen. Waarvoor LePaulski uit de ziekenboeg is gekropen, hij is overigens weer kerngezond. Waarvoor VW voor het eerst van zijn leven een film heeft gedownload, die het overigens niet redde in de lijst. Waarvoor JB een filmfestival draaiende houdt, dat overigens weer meer bezoekers trok dan vorig jaar.
Surreel knok bonanza slaat hard om zich heen en laat je bont en blauw van plezier achter.
De tijd lijkt stil te staan in het appartement wanneer deze kinderen op zichzelf zijn aangewezen, een innemend portret.
We buigen voor de nieuwe koning van indepent American cinema, eindelijk sci-fi die de verbeelding weet aan te spreken en dat voor géén geld.
Na een notering in 2004 keert Giamatti terug in 2005 in deze heerlijk zoete Hollywood Pinot Noir met prettige nadronk.
Ultieme machtspelletjes waarbij iedereen krijgt wat ie verdient.
Onzichtbare mn zkt vrw, brute echtgen. geen probl., voorliefde vr stille avndjes op de bnk een must.
Ontroerend portret van het leven, Ozon toont alles via de dood zonder overbodige sentimentaliteit.
Een film over niets, zo makkelijk is dat niet, studentenhumor en originaliteit vormen basis van een experiment zoals we ze eens vaker in de bioscoop willen zien.
Een fake-omentory slaat om in bejaardenhorror en dat terwijl The King zichzelf nog bloedserieus neemt.
Niet Anderson's sterkste karakters of plot maar de art direction is weer om te zoenen en bij weg te dromen.
Zombie reeks is dood en begraven, zelfs B-film aspiraties vormen geen geldig excuus.
Highprofile chick-flic strand in middelmatigheid.
Riddle me this Batman, where did the fun stop and mayhem start?
Wat mij betreft de beste van Anderson tot nu toe. En dat wil wat zeggen..
Christian Bale wordt langzaam verteerd en wij mogen het in alle rauwheid meemaken.
Christian Bale eet vervolgens elke dag een paar kilo pasta en wordt dan bovenmenselijk. Een comic book verfilming zoals het hoort.
Mooie tragische poëzie waarin Bill Murray misschien wel iets te veel z'n best doet.
Prachtige rustige Italiaanse vertelling over eenzaamheid, de maffia en de liefde.
Twee mannen, een sadist en een paar zagen, wat wil je nog meer?
Soms mag stijl boven inhoud gaan. De zwart-wit film is niet dood...
Plat cartoonesk vermaak op hoog niveau.
Nooit geweten dat een potje golfen zo'n pijnlijke ervaring kan zijn. Magisch-realisme op z'n Koreaans.
Strak in elkaar gezette thriller biedt voor ieder wat wils: humor, spanning, bloed in een zeer ingenieus scenario.
Hou maar op George. Het is mooi geweest zo.
Deze tenenkrommer zag ik pas in 2005, en ik heb er nog steeds spijt van.
Cubaanse gangsterfilm die het niveau Bassie en Adriaan nooit overstijgt.
Vriendschap van twee stumperende mannen met veel affectie (jaren 70 stijl) in beeld gebracht.
Waalse Horror over een chansonnier die wat bijleert over de betekenis van liefde.
De grote Kong heeft nauwelijks woorden nodig. Beautiful.
Tomothy Treadwell is een rare snuiter. Jammer dat die andere snuiter, Werner Herzog, zo nadrukkelijk zijn mening wil verkondigen.
Wallace op dieet : 'That's good food…If you're a rabbit!'
Aangrijpend verslag van behoud van menselijkheid in onmenselijke omstandigheden.
Lekker vet aangezet drama is tour de force van regisseur/hoofdrolspeler Sergio Castellito
Documentaire over Z Channel, een filmkanaal met impact. Gelardeerd met prachtig obscure filmfragmenten.
Geslaagde combinatie van Hardboiled en Duits expressionisme hakt er stevig op los.
Komedie over het huwelijksfeest was in het afgelopen jaar na 22 juli goed voor een extra gulle lach.
Tweemaal geschoten, tweemaal mis. Zowel het actie- als dramagedeelte laten koud.
Hollywood op de automatische piloot.
Gewoon niet zo goed als gehoopt. Wellicht waren de verwachtingen na 20 jaar wachten op nieuw zombiemateriaal van ome George te hoog gespannen.