For Your Eyes Only part II

As the countdown begins for the new millennium there is still one number you can always count on



The World Is Not Enough

Uit: 1999, UK en VS
Regie: Michael Apted
Met: Pierce Brosnan, Sophie Marceau, Robert Carlyle, Denise Richards, Robbie Coltrane, Judi Dench, Desmond Llewelyn, John Cleese, Samantha Bond, Goldie



VW

In memoriam, van de afgelopen weekend overleden, Desmond Llewelyn (aka Q) was het zeer toepasselijk dat Paul en ik bij de nieuwste Bond belandden. Brosnan laat zien dat hij potentie heeft als Bond, alle subtiele Bond-gezichtstrekjes komen er soepel uit en ook in actiescenes weet hij zijn cool te behouden. Cleese als, een onmiddelijk door 007 op zijn teentjes getrapte, R heeft ook potentie om de zojuist overleden Q te vervangen. Judi Dench is verschrikkelijk overcast voor de platte rol van M, dit kan nog goed komen wanneer wat meer aandacht aan haar personage wordt besteed (maar ja, wie kent vandaag de dag Bernard Lee nog?). Richards is heerlijk miscast als rocketscientist zoals ik dat alleen in Bond-films accepteer. Verder snapte ik weer weinig van het verhaal. De boot-achtervolgingsscene was weer top. De titelsong van Garbage is klote. De steekwoorden 'bordkarton' en 'luchtballon' gaan weer in grote mate op, net als 'slaapverwekkend' of liever 'concentratie-dodend'.


VW geeft: *

 

LePaulski

De enige reden om de nieuwe Bond te gaan zien, is om de onmetelijke bron aan 007 herinneringen aan te boren. Ik zou het graag ontkennen, maar een van mijn meest intense filmbelevingen had ik bij Octopussy. Die wereld van beeldschone vrouwen, kleurrijke uithoeken en excentrieke slechterikken. "Dress sharp, remain cool and have a one liner prepared at all times" was altijd het credo. En zo is het maar net. Toen de eerste videorecorder bij ons thuis arriveerde werden in hoog tempo alle Connery's, Moore's en die ene Lazenby geconsumeerd. En toen was de koek niet alleen op, maar had ik me ook eigenlijk wel misselijk gegeten. Dit culmineerde in het laten schieten van de Nederlandse kerstrelease van A View to a Kill. Daarna heb ik nog wel een paar Dalton's en Brosnan's gezien, maar nooit meer met dezelfde gretigheid. Ou sont les neiges d'antan?


Nu dus The World is Not Enough. De romans van Ian Fleming zijn allang opgebruikt en het eerste wat me opvalt is dat de titels er niet beter op zijn geworden. De titel van de vorige Bond is een soort running LePaulski-VW gag. We vergeten hem namelijk altijd. Net als hier wordt de lading totaal niet gedekt. Dit zijn titels die verzonnen worden voordat er ook nog maar een letter van het plot op papier staat. De wereld is niet genoeg? Wat een bullshit.


Het eerste ijkpunt bij elke Bondfilm is de credit sequence. Een van de vele tradities schrijft voor dat zowat de hele crew genoemd moet worden in die paar minuten, voorts het titelnummer moet klinken en dit alles visueel begeleid wordt door dromerige beelden van naakte vrouwen met fallus symbolen (hold your horses; allemaal in silhouet). De laatste jaren ben ik erachter gekomen dat ik dit animatiewerk eigenlijk interessanter vind dan alles wat erna komt en ook ditmaal stelt het niet teleur. Het oliethema uit de film wordt vaardig verwerkt in vloeibare, regenboogkleurige vrouwfiguren.


Na dit veelbelovende begin en een, toegegeven, enerverende ter-land-ter-zee-en-in-de-lucht-achtervolging in Londen ontspint zich een behoorlijke draak. Het plot was voor mij totaal onvolgbaar, maar het was ook best al wel laat. Om eerlijk te zijn kan ik m'n aandacht er niet meer zo goed bijhouden. Bij Bond begin ik steeds meer op bijzaken te letten. Wat ziet Denise Richards er appetijtelijk uit in wet t-shirt. Wat kleurt die das van Bond leuk bij dat Armani pak. Waarom ziet dat leuke (infrarood?) brilletje wel door kleding, maar niet door ondergoed. Wat is Sophie Marcaeu een knap Stockholm syndroom lijdertje. En bovenal: hoe lang duurt deze film nog? De kenners weten het al. Meer dan twee uur. Want dat is ook traditie.


LePaulski geeft *½

   



Gezien: 23-12-1999

BondPoll: vind uit welke VW en LePaulski's favoriete Gadgets, Songs, Films en Bondgirls zijn!

Dames, heren,

het was de bedoeling deze week al te beginnen met jullie slechts een teaser te sturen en jullie te verwijzen naar de recensie op de homepage. Wegens hoge werkdruk van 'Onze Man In Tokyo'(okay Aioi, klinkt iets minder koel) is dat deze week nog niet gelukt. Vandaar de hele zooi nu op deze wijze. Eerst kicken we de originele teaser erin, mijn excuses maar een dialoog per e-mail verzenden is ietwat krakkemikkig. Daarna volgen de echte recensies. Waarop we nog een kleine BondPoll van de hand van LePaulski. We begrijpen het euvel: overkill. Aan de andere kant: this is what you want, this is what you get!

!!!Ik gooi hier nog een mail achter aan met het hele geval als Word attachment: wat makkelijker lezen + special edition met nog meer Bondgelul van VW!!!

In het kader van in welke State of Mind bevinden onze reporters zich tijdens de film, een proloogje aan mijn recensie. In het kader van 'Bond door de jaren heen en hoe moet het nu verder?', ook een epiloogje aan mijn recensie.

****PROLOOG: State of Mind

Erik (VW): Tjesus, LePaulski, het is al negen uur, man. Paul (LeP): Kwartiertje te laat, ik heb lopen rennen hoor. Wat heb je trouwens voor een kut- tafeltje genomen, midden in de loop van de deur. VW: Het is donderdagavond 21:00 uur in 't Hoogt. Ik heb moeten knokken voor elke stoel, voor elke vierkante decameter! LeP: Jij hebt al een biertje, dan neem ik nog even een cappucino. VW: Hey, ik heb trouwens het probleem voor deze week al opgelost, we gaan gewoon naar Sixth Sense, die gaat vanavond in premiere. Klaar. LeP: Ai....ja....uhm, ik heb eigenlijk al afgesproken met een collega om daar heen te gaan. Doe ik normaal nooit hoor, van te voren plannen... Hey! Opposite of Sex draait gewoon weer dagelijks, dat heb ik nog nooit meegemaakt, terug uit de 'nacht-'. Maar die heb jij natuurlijk net afgelopen zaterdag-nacht gezien... VW: Er is dus geen uitweg meer. Vanavond gaan we hoe dan ook naar een kutfilm. Laten we dan maar een leuke kutfilm uitzoeken. LeP: Ja, dat wordt Bowfinger. VW: Is dat wel een goed idee? Kan een grote knauw geven aan Murphy's en Martin's imago. LeP: Ja, die moeten we zien. Het was al een tip van Jan toen we in de States zaten. VW: Okay, Bowfinger it is. Drink die cappucino op want hij begint over twee minuten en we moeten er nog helemaal heenlopen, kaartjes kopen en al die shit. LeP: Relax, die lading reclame en trailers kan ik wel missen.

[Onderweg naar Hoog Catherijne]

VW: Hey, waar lopen we nou eigenlijk heen? Was het niet in Rembrandt? LeP: Shit, heb je dat gelezen?... Nee het was in Catherijne ik weet het zeker.

[Aan de kassa van Hoog Catherijne]

LeP: Mag ik twee kaartjes voor Bowfinger? Cassiere: Maar die draait hier helemaal niet. LeP: Wáát? Waar draait ie dan? Ooh, ik zie het al...Rembrandt. Wat moeten we dan, er draaien hier alleen maar kutfilms! Cassiere: Ja, dit is nu eenmaal Hoog Catherijne. LeP: Potdorie, nou ja, twee maal Bond dan maar.

[Na afloop van de film, Hoog Catherijne weer uitlopend]

LeP: Dun-dudun-daadundundun...dun-dudun-daadundundun...TATAAA!!

[LeP, met gespreide benen lichtjes door de knieen gezakt, richt met gespannen duim zijn vingers, door de andere hand ondersteund, op VW]

LeP: Jaa, Bond, dat was altijd feest vroeger bij ons. VW: Ik was ook een redelijke fan maar vraag me af waar ik nu sta. Wat deed die onderzeeer ook op eens in die film? LeP: Kweenie, ze hadden er vast nog eentje van liggen.

LeP: JIEIEHAAA!

[Met een wel-getimede, strakke, hoge karate-kick, die vlak voor VW's neus eindigt, zet LeP zijn woorden kracht bij]



filmrecensie home