Uit: 2007, Thailand
Regie: Pen-Ek Ratanaruang
Met: Apinya Sakuljaroensuk, Pornwut Sarasin, Ananda Everingham, Lalita Panyopas, Porntip Papanai,Thaksakorn Pradapphongsa
Synopsis: In een bar van het vliegveld Bangkok nodigt een man (Wit) een jong meisje (Ploy) uit om de wachttijd te komen doorbrengen op zijn hotelkamer. Daar wacht zijn licht gestresste vrouw en ex-filmster (Dang) ongeduldig tot hij terugkomt van het roken van een sigaret.
Het is lastig te zeggen of de man aan de bar echt geniet van de thaise reggea dat klinkt op de MP3 speler van Ploy. Rustig trekkend aan zijn zoveelste sigaret, deint hij zijn hoofd, zittend naast het jonge meisje met het kroezige haar. We kennen hem nog niet zo goed en hij brengt nu al uren door met het meisje dat uit verveling met deze vreemde oudere man is gaan praten. Maar erg flirterig is hij niet, totdat hij in de vroege ochtend aanbied om op zijn hotelkamer de badkamer te gebruiken en een dutje te doen.
Daar aangekomen herinneren we ons zijn echtgenote, die daar nog altijd op hem wacht. Het ongeveer zestien jarige meisje is jong genoeg om zijn dochter te zijn en zo beschouwt hij haar waarschijnlijk ook. Zijn vrouw denkt daar anders over. Ze zijn al acht jaar bij elkaar en de liefde heeft nou eenmaal niet het eeuwige leven, zoals de man Ploy later zal bekennen. Terwijl het meisje in de badkamer drentelt en zich op de bank schurkt om de laatste uren van de ochtend door te brengen voordat ze een afspraak met haar moeder heeft, speelt zich een kleine huwelijkscrisis uit tussen het echtpaar.
Met krachtige dialogen en fijn spel wordt de hotelkamer een spannende wereld waarin de vrouw al haar twijfel en jaloesie kan spuien. Het zijn fijnzinnige scènes waarbij de man de frustratie gelaten over zich heen laat komen. Zijn begrip voor haar buien is bijna sarrend. De vrouw sneert maar twijfelt of zij nu echt een jaloers wicht geworden is.
Er wordt ook veel geslapen in deze kamer. Hierdoor kunnen droom en werkelijkheid op een verrassende manier door elkaar gaan lopen. In een zijplot volgt Ploy de spannende en zeer erotische avonturen van een mooie schoonmaakster en de barman van het hotel. De vrouw bezint ondertussen manieren om van Ploy af te komen wanneer emotionele chantage niet meer helpt.
De slotacte springt uit de toon. De vrouw probeert haar frustraties bij een fan te verlichten. Het dreigt een fatale afloop te krijgen. Of zou het gedroomd zijn door haar man, die zich onder zijn kalme uiterlijk toch zorgen maakt? Het einde spiegelt het begin, vredig ligt haar hoofd op zijn schouder. We weten niet of zij iets wijzer geworden zijn. We kunnen alleen vermoeden wat zich echt heeft afgespeeld. Veel blijft onbesproken tussen de twee maar daar hebben ze de afgelopen acht jaar aan kunnen wennen. Soms is samen zijn genoeg.
beste festivalgangers,
Opmerkelijk: van de films waarbij ik me heb vermaakt op het Rotterdam filmfestival zie ik er alweer geen terug in de publiekspoll. De hoogst genoteerde staat dit jaar op nummer 19, vorig jaar was dat 13 en meestal zit de rest dan zo tussen de nummers 30 en de 100 van ongerveer 200 films.
Ook zit er meestal geen prijswinnaar tussen. Geen Tiger awards, jury prijzen of Arte France Cinema Awards, FIPRESCI Award of Movie Squad Award. Hoewel, dit jaar zag ik Tiger-winnaar Breathless maar die overtuigde mij niet helemaal. Takeshi Tikano met iets meer emotie.
En zo gaat het bijna elk van de 15 jaar dat ik er kom. Terwijl ik elk jaar toch echt ook goede films zie. Het is een kracht van dit festival dat zich richt op de debuut of tweede films uit alle windstreken richt, de selectie is over de breedte van hoge kwaliteit. Al loop je altijd het risico per ongeluk een aantal draken uit te kiezen. Maar dat maakt de films van niveau gelijk ook zo'n feest en de strohalm om ieder jaar weer terug te keren.
Reden ook om nog eens in mijn archieven te neuzen waar ik nog wat niet gepubliceerd materiaal van vorig jaar tegenkom. Hierbij de eerste van de lost tapes van 2008 en de eerste nieuwe recensie van 2009.
VW