For Your Eyes Only part CLXI




Casino Royale

Uit: 2006 UK/USA
Regie: Martin Campbell
Met: Daniel Craig, Eva Green, Mads Mikkelsen, Caterina Murino, Judi Dench, Jeffrey Wright, Giancarlo Giannini, Sebastien Foucan, Jesper Christensen
(The World is not Enough, Die Another Day, Quantum of Solace)

Synopsis: James Bond wordt op het spoor gezet van een terroristische organisatie. In het Montenegrijnse Casino Royale neemt 007 het op tegen Le Chiffre. Het doel van de missie is deze terroristenbankier blut te spelen aan de pokertafel.



VW

De nieuwste Bondfilm draait al een hele tijd. Bij VW en LePaulski is dat meestal een reden om het er maar bij te laten zitten. Maar voor Casino Royale maken we een uitzondering. Bondfilms vormen de ruggengraat van onze gezamenlijke cinemania. Voor een deel althans. Op die basis hebben we dan ook al heel wat woorden aan dit fenomeen vuilgemaakt. Over het algemeen zijn dat deprimerende tirades betreffende de verkwanseling van onze jeugdliefde door commercie en onbenul. Maar nu er eindelijk wat te juichen is, doen wij daar met plezier alsnog verslag van.


De zaak is simpel. Bond is terug. Al duurt het even voordat alles op zijn plek valt. Van het eerste uur beklijven alleen de aardige titelsequentie -al is deze te digitaal en begeleid door een matige Bond-song van Chris Cornell- en de acrobatische achtervolging op Madagaskar. Die achtervolging over een bouwterrein gebeurt te voet, waarbij acteur Sebastien Foucan de discipline Parkour demonstreert. In die sport worden hindernissen zo snel en vloeiend mogelijk genomen waardoor 007 een prima warming-up krijgt voor zijn nieuwe missie.


Maar Casino Royale komt pas echt tot leven wanneer 007 in de trein stapt richting Montenegro, voor een staaltje blufwerk in het casino. Als altijd vormt de trein een perfecte Bond setting. Zeker wanneer hij Vesper Lynd (Eva Green) ontmoet, die zijn geldzaken beheert namens de geheime dienst. Green, die zich al bloot gaf in Bertolucci's verder stomvervelende The Dreamers, is een perfecte match voor Craig's keiharde schild. Deze Bondgirl is zwoel, doortastend, en kwetsbaar. Daarmee verleidt ze Bond eindelijk iets van zijn humoristische en zelfs romantische kant te laten zien.


Wanneer het spettert tussen de spion en zijn vrouwelijke tegenspeelster moet de Bondfan eigenlijk al tevreden zijn. Maar Casino Royale heeft meer te bieden. Zo is er weer een schitterende Aston Martin DBS. Hoewel Bond ook nog de nodige product-placement kilometers maakt in een gehuurde Ford Mondeo. Het slechte nieuws is dat Ford Aston Martin heeft verkocht en met haar exclusieve contract auto's te verkopen in onze geliefde franchise mogen we vrezen voor de Aston in Bond 22.


Net zo'n sterke traditie als het promoten van luxe artikelen, zijn de vaak imponerende setdesigns. Dat stamt uit de dagen dat Ken Adam kolossale sets schiep voor Dr. No's bunker en hij de binnenkant van Fort Knox ontwierp als een strakke en dreigend futuristische tegenstander. Dit keer mag Casino Royale er wezen. Minder eigenzinnig dan de sets van Adam maar wel een stevig anker in de film. In tegenstelling tot de mise en scène van de afgelopen films, waar de sets nauwelijks kans hadden tot leven te komen. In het Casino moet Bond afrekenen met Le Chiffre. Een minder legendarische schurk dan je zou hopen maar hij heeft in ieder geval een martelscène die je bijblijft.


De conclusie mag duidelijk zijn, dit is het beste wat ons in twintig jaar is voorgeschoteld door de erven Broccoli. Niet dat Brosnan en Dalton en de oudere Moore niet geschikt waren maar de productie is gewoon beter. Deze Bond is jong en terug van zijn eerste missie met 00-status. De focus ligt weer bij het verhaal in plaats van het spektakel. Het mag dan een puur genrematige vertelling zijn, het is wel gebaseerd op een volwaardig Ian Fleming boek. En dat is wat de laatste jaren node gemist werd in de stuur- en karakterloze plots. Bovendien kan Craig ook nog acteren. Al is de man wel erg buff (opgepompt), 007 is niet het type dat elke dag vier uur in de gym zit. Helaas zien we Vesper niet meer terug nadat ze verongelukt in een wat langgerekte epiloog in Venetië. Maar er is weer genoeg mysterie in de blik van onze langstzittende filmspion om ons ook volgende keer weer naar de bioscoop te lokken. En met de cliffhanger rondom mysterieuze mr. White is wat mij betreft ook nog een nieuwe Bond-traditie geboren.


VW geeft ***





Gezien: 06-12-2006, Catherijne 1, Utrecht

Dag allemaal,

Het werd weer eens tijd wat van ons te laten horen…



filmrecensie home