For Your Eyes Only part CXXXV

I accepted that I was to die. Sleep beckoned insistently; a black hole calling me, pain-free, lost in time, like death..


Touching the Void

Uit: 2003, UK
Regie: Kevin MacDonald
Met: Joe Simpson, Simon Yates, Brandon Mackey, Nicholas Aaron

Synopsis: Het waargebeurde verhaal van twee jonge Engelse alpinisten die in 1985 de Siula Grande in het Peruviaanse Andesgebergte via de Westflank beklimmen. Na het bereiken van de top, tijdens de afdaling, breekt de 25 jarige Joe Simpson bij een val zijn been. Boven de 6.000 meter betekent dat normaal gesproken de dood in het bergbeklimmen. In de kou en de sneeuwstormen weet zijn klimmaat, Simon Yates, hem met behulp van het touw vele meters te laten zakken. Tot Joe over een rand vliegt en onder een overhang bungelt. Yates heeft nog maar twee keuzes, of allebei de afgrond in of het touw doorsnijden.



VW

Wie (zoals ik) zich een blauwe maandag Alpinist heeft genoemd, ontkomt er al niet aan; Touching the Void. Of Over de Rand zoals het boek in Nederland in het algemeen bekend is. Maar ook voor niet-klimmers is dit een onweerstaanbaar verhaal. Joe Simpson vertelt in dit boek hoe hij in een Gletscherspleet belandt nadat Yates het touw doorsnijdt. Geteisterd door uitdroging weet hij met een gebroken been uit de spleet te ontsnappen. Dit is al een huzarenstukje van moed en wilskracht maar de ellende is eigenlijk nog maar net begonnen. Voor hem ligt een kilometerslange gletscher met daarachter een moeilijk begaanbaar morenenterrein.


Ondanks de honger, uitputting, enorme dorst en verschrikkelijke pijn van zijn gebroken been blijft hij zijn weg vervolgen naar de plek waar hun twee tentjes staan. Gedurende de vele dagen dat het hem kost om van de gletscher te komen, wordt hij geplaagd door de gedachte dat zijn partner, wiens voetsporen hij heeft teruggevonden op de gletscher, al lang vertrokken is uit het verlaten dal. In zijn delerische buien zwalkt hij als een dronkenman tussen de rotsblokken en nadert meter voor meter het vermoedelijke basiskampje. Acht dagen is hij totaal onderweg in dit onwaarschijnlijke verhaal. Joe is fysiek en mentaal gereduceerd tot niets wanneer hij uiteindelijk gevonden wordt door zijn vrienden, die hem voor dood hadden opgegeven.


Het 150 pagina's tellende boek is onmogelijk weg te leggen en is de definitieve page turner. Kevin MacDonald is er in geslaagd veel van de aspecten van het boek succesvol te reconstrueren in deze semi-documentaire. De nagespeelde sleutelscènes in de bergen zien er zeer realistisch uit. Elke stap, die Simpson maakt, doet de kijker de kaken op elkaar klemmen van de plaatsvervangende pijn, "Each hop was like breaking my leg again." Zwarte vingers, verkleumde handen, verbrande gezichten, sneeuwblinde staar in de ogen, smerige gescheurde kleren en kermend van de pijn. Het is niet meer om aan te zien. Bovenop de realistische navertelling van het boek biedt de film ook vleugjes extra informatie. Zo blijkt het lied dat hem -aan het eind van zijn Latijn- nog eens tot het bot tergt door urenlang door zijn kop te zingen: Brown girl in the Ring van Boney M..


Misschien nog wel intrigerender zijn de koppen van Yates en Simpson. Zij doen het hele verhaal in simpele bewoordingen maar met gevoel voor detail nog eens uit de doeken. Yates heeft in de jaren veel commentaar gehad over het doorsnijden van het touw. Terwijl Simpson hem daar altijd in steunde en zijn boek aan Yates opdroeg. Hij is heel eerlijk over de gedachten die hij had nadat Joe zijn been brak: was het niet makkelijk geweest wanneer Joe dood was, dan had hij niet de verantwoordelijkheid om hem met gevaar voor eigen leven van de berg te slepen. Hij kan daar eerlijk over zijn omdat hij in werkelijkheid Joe's leven in meerdere opzichten gered heeft. Maar de grote held blijft de onverzettelijke bikkel Simpson, die hier in anderhalf uur alle actiefilmhelden degradeert tot sportschoolwatjes.


VW geeft ***



jouw mening



Gezien: 21-05-2004

Hallo allemaal,

Nu de uitzendingen van het Nederlands Elftal al meer reclameblokken dan kansen op doel bevatten, is het misschien niet onaardig om voor de komende maand toch maar het bioscoopaanbod in de gaten te houden. Na eerder deze maand te hebben besproken hoe Jezus uit zijn graf herrijst in The Passion of the Christ en hoe zombies dat doen in Dawn of the Dead, zien we nu The Bride uit een graf kruipen in Kill Bill Vol. 2 en imiteert de voor dood opgegeven bergbeklimmer Joe Simpson een wandelend lijk in Touching the Void. Het zal de maand mei zijn. Vooruit, doen we er volgende week nog eentje met The Return.

JB sta op en wandel,



Home