For Your Eyes Only part CXV

Winner Kills All


Freddy vs. Jason

Uit: 2003, USA
Regie: Ronny Yu
Met: James Callahan (III), Robert Englund, Monica Keena, Ken Kirzinger, Joshua Mihal, Lochlyn Munro, Jason Ritter, Kelly Rowland

Synopsis: Freddy Krueger vindt een manier om te ontsnappen uit de vergetelheid/ de hel en terug te keren naar Aarde. Dit kan hij doen doordat hij via collega Jason Voorhees de kinderen van Springwood weer de stuipen op het lijf jaagt. Samen slaan ze aan het moorden op Elm Street. Het is aan Lori en Will om de wereld te redden van de twee seriemoordenaars. De strijd leidt uiteindelijk tot een confrontatie op Camp Crystal Lake.



LePaulski

Het vooruitzicht van een weerzien met oude vrienden kan tegelijk hoopvol en melancholiek stemmen. Je hebt elkaar al veel te lang niet gezien en het werd hoog tijd, maar zal de chemie er nog zijn? Ben je niet te ver uit elkaar gegroeid? Met die gevoelens betreed ik de Catharijne bioscoop om Freddy vs. Jason te gaan bekijken.


Terug in de tijd; ik moet een jaar of negen zijn geweest toen ik voor het eerst van Jason Voorhees hoorde. Een paar jaar oudere buurjongen vertelde dat hij de film Friday the 13th in de bioscoop had gezien. Hij beschreef een afschrikwekkende vertoning tot in alle bloedige details. De gruwelijkheden die mij werden voorgespiegeld zouden mijn kinderzieltje niet loslaten. Als ik ooit zou besluiten om Friday the 13th te zien zou ik er rekening mee moeten houden nooit meer een oog dicht doen. Maar nieuwsgierig was ik wel!


Pas jaren later zag ik de eerste Friday op tv. Bij de legendarische meimaand filmmaand van Veronica. Het vreemde was dat ik in de film niets terugzag van de beeldende beschrijvingen die mij op m'n negende zo deden huiveren. Het zou kunnen dat mijn fantasie in de loop van de jaren met het verhaal op de loop was gegaan, maar veel waarschijnlijker is dat mijn buurjongen de film nooit gezien had en het hele verhaal uit zijn duim had gezogen.


Een aantal jaren na mijn kennismaking met Jason komt dan Freddy Krueger in mijn leven. Tegen die tijd maak ik me niet meer druk om mijn nachtrust en was van mijn tedere kinderziel niet zo veel meer over. Freddy is de verbrande kindermoordenaar die terugslaat in tienerdromen. En daarmee de stay-awake pil bij de leeftijdsgroep introduceert als niemand nog van ecstasy gehoord heeft. Ondanks het feit dat hij al tien jaar absent is van het witte doek moet ik meteen aan hem denken bij de aanblik van mensen in de stad die in een viezig groen-rood gestreepte trui lopen. Waar kopen ze die truien toch?


Ik zou bijna vergeten nog wat te melden over de film in kwestie, Freddy vs. Jason. Dit project zuigt aan alle kanten. Om kort te gaan, Freddy besluit Jason voor zijn karretje te spannen om een boosaardig plan ten uitvoer te brengen. Node wordt de ernst gemist waarmee de beste Friday episoden angst wisten aan te jagen. Doodgaan is geen pretje, weet je. Aan de andere kant komt ook het anarchisme en de verbeeldingskracht die de beste Freddy pogingen markeren niet uit de verf.


Wat blijft er dan over? The usual. Een paar geile tieners, wat stevig hakwerk en een paar lamme one-liners. Normaal gesproken is Krueger wel goed voor een paar voltreffers, maar nu steelt een of andere langharige pothead de show met zijn opmerking "Dude, that goalie was pissed about something". Een opmerking die hem duur komt te staan; hij wordt door Jason dwars doormidden gekliefd, maar dat terzijde.


Het is de ondankbare taak voor Hong Kong huurling Ronnie Yu (Bride of Chucky, The Bride With the White Hair) om deze onderneming wat visuele flair mee te geven. Hij faalt hierin op miserabele wijze. Zijn aanpak wordt aan de ene kant gekenmerkt door een enorme haast om de tieners uit de weg te ruimen. Anderzijds schotelt hij saaie en langdradige rechttoe- rechtaan gevechten tussen de twee titelkandidaten voor. Freddy vs Jason kent een spuuglelijke aanblik en is in de uitvoering opvallend fantasieloos. In de goede oude tijd zou alleen de moord met het opklapbed een plaats op het witte doek hebben verdiend. Beste Freddy, waarde Jason, ik denk dat we elkaar voorlopig even niet meer moeten zien.


LePaulski geeft *



VW

Freddy vs. Jason heeft net zo geruisloos onze bioskopen verlaten als ze erin kwam. Als LePaulski niet zo'n vermaarde horrorjunkie was geweest als kind, had ik deze film waarschijnlijk nooit gezien. Op zijn verzoek vertrouw ik dan ook de volgende bekentenis aan jullie toe. Op mijn slechte dagen komt het voor dat ik onze favoriete moordenaars een beetje door elkaar haal. Dan weet ik de Batesen, de Leatherfacen, de Jasons, de Damiens, de Freddies en de Mike Myers niet meer van elkaar te onderscheiden. Dit alles is terug te voeren op mijn spaarzame ervaringen met het genre. Bijgevoegd vind je een overzicht van het aantal delen dat ik per slasherreeks heb gezien. Tussen haakjes het door mij geschatte aantal films in de serie (inclusief films in productie, tv films, straight-to-videos en remakes maar exclusief Freddy vs. Jason):


1 x Friday the 13th (10)
2 x Halloween (9)
1 x Nightmare on Elm Street (7)
2 x Hellraiser (7)
2 x Psycho (5)
1 x Texas Chainsaw Massacre (5)
1 x Omen (4)
1 x The Exorcist (4)
3 x Child's Play (4)


Zo, dat lucht op en vult tevens flink wat groene ruimte. Als kind was het toch echt allemaal te eng en als tiener ging mijn belangstelling naar andere genres uit. Toch heb ik natuurlijk voldoende bekeken om overal over mee te kunnen praten. Bij LePaulski val je echter snel genoeg door de mand en voor je het weet spreek je publiekelijk je mea culpa uit. In het kader van het kunnen meepraten bij de koffieautomaat was ons laatste bioscoopbezoek trouwens verloren moeite. Er zullen weinig mensen zijn die over deze non-film een boompje zullen willen opzetten.


Als je door Freddy vs. Jason ergens waker van ligt, is dat van de vrees dat andere horroriconen eenzelfde lot zullen ondergaan. De makers hebben dit project met bijzonder lage ambities ingezet. De oude, homicidale kostuums en accessoires mogen uit de mottenballen, tieners slaan weer aan het gillen, emmersvol rode smurrie wordt tegen muren gekwakt en aan het eind lijkt alles weer van voor af aan te beginnen. Af en toe merk je dat gepoogd is om iets van een plot te verzinnen rond de hakkende en zagende stylisten. Maar het lot van welke betrokkene dan ook laat je net zo koud als de lijken in het spoor van Jason. Als dit je ding is, veel plezier, er valt de producenten niet veel verwijten. Aan de andere kant, Tinseltown Honcho's, blijf met je graaigrage poten van deze films af! Want vrijwel alle zeven hoofdzonden zijn geschonden met deze hersenloze prul. Luiheid en gulzigheid in het bijzonder. Hopelijk komt Freddy volgende keer weer terug net als in deel 7 van de serie, Wes Craven's New Nightmare. Om de makers van deze drol ongenadig te straffen.


VW geeft ½



jouw mening



Gezien: 20-10-2003

Hoofdstuk Honderdvijftien

Waarin LePaulski mijmert over een oude jeugdliefde, VW zijn jeugdzonden opbiecht en uw trouwe scribenten weer eens een dodelijke film ontmaskeren.

LePaulski, hoe heette zij ook alweer..



Home